تاثیر عصاره گیاه جاشیر (prangos ferulace lindl) برشاخص های هماتولوژیک در موش صحرایی نر دیابتی

زمینه و هدف: دیابت یک بیماری هتروژن متابولیکی در انسان است که در نتیجه هایپر گلیسمی، گلیکوزیلاسیون غشا گلبول های قرمز و آسیب به سلول های بنیادی مغز استخوان رخ می دهد. در این پژوهش تاثیر عصاره آبی- الکلی گیاه جاشیر به دلیل دارا بودن فلاونوئیدهای ضد اکسیداسیون بر شاخص های هماتولوژیک در موش صحرایی نر دیابتی بررسی شد.   مواد و روش ها: در این پژوهش از ٦٠ سر موش صحرایی نر باوزن تقریبی ٢٠±٢٠٠ گرم استفاده شد. حیوانات به طور تصادفی به 6 گروه10 تایی شامل: گروه کنترل، گروه شاهد، گروه تجربی 1 تحت درمان با مقدار  mg/kg300 وزن بدن عصاره گیاه جاشیر، گروه تجربی 2 موش دیابتی بدون دریافت عصاره گیاهی، گروه تجربی 3 و 4 دیابتی تحت درمان با mg/kg 300 و 600 وزن بدن عصاره گیاه جاشیر تقسیم شدند. تجویز عصاره به صورت گاواژ به مدت 28 روز انجام شد. در پایان، شاخص­های هماتولوژیک در تمامی گروه ها اندازه­گیری شد و داده ها با استفاده از آزمون آماری آنالیز واریانس یک طرفه تجزیه و تحلیل  شدند (05/0>p).   نتایج: براساس نتایج آماری به دست آمده از این تحقیق گروه تجربی 2، تعداد گلبول قرمز و مقادیر هموگلوبین، هماتوکریت، mch، نسبت به گروه کنترل و شاهد کاهش معنی داری داشته است. گروه­های تجربی 3 و 4 نسبت به گروه تجربی2، تعدادگلبول قرمز و مقادیر هموگلوبین، هماتوکریت،  mcv افزایش معنی­داری نشان می­دهند.   نتیجه گیری: براساس نتایج این تحقیق، عصاره آبی- الکلی گیاه جاشیر توانسته شاخص های هماتولوژیک شامل گلبول های قرمز، هموگلوبین، هماتوکریت را در موش های دیابتی بهبود بخشد.